Głównym problemem podjętym w pracy była identyfikacja deficytów w rozwoju somatycznym i motorycznym osób z dysfunkcją wzroku (DW), na podstawie oceny zmian podstawowych cech budowy ciała, a także kondycyjnych i koordynacyjnych zdolności motorycznych za pomocą norm wyznaczonych dla pełnosprawnych rówieśników w badaniach długofalowych i przesiewowych. Dokonano też oceny rzetelności narzędzi do funkcjonalnej oceny równowagi oraz bilateralnej koordynacji. W badaniach długofalowych dzieci i młodzieży niewidomej, niezwykle rzadko spotykanych w piśmiennictwie, w trakcie 4-5 letnich obserwacji powtarzanych co pół roku, uczestniczyły 54 osoby w wieku 7-16 lat z Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Laskach. Oceny równowagi 175 osób w wieku 6-16 lat z DW, dokonano w pięciu Ośrodkach Szkolno-Wychowawczych w Polsce. W badaniach koordynacji bilateralnej, wzięło udział 75 osób niewidomych w wieku 7-17 lat z Ośrodka w Laskach. Do oceny podstawowych cech somatycznych oraz wyników w próbach sprawności fizycznej z baterii Physical Fitness Testing of the Disabled Project UNIQUE [Winnick i Short 1985], wykorzystano siatki centylowe oraz tabele punktowe opracowane dla populacji ogólnopolskiej [Dobosz 2012a, 2012b]. W badaniach równowagi oraz koordynacji bilateralnej osób niewidomych zastosowano testy funkcjonalne z baterii Bruininks-Oseretsky Test of Motor Proficiency, Second Edition (BOT-2) [Bruininks i Bruininks 2005a, 2005b]. Działaniami terapeutycznymi w zakresie poprawy zdolności utrzymania równowagi, powinny być objęte zwłaszcza osoby, u których stwierdzono największe deficyty, tzn. niewidome dzieci (kategoria 4 i 5, wg WHO) w wieku 6-11 lat.