W prezentowanym kwartalniku NIT 3(14) zamieszczono osiem artykułów naukowych. W numerze NIT 1(12) 2014 opisano, w jaki sposób w publikacji należy prawidłowo przygotować punkt „Analiza wyników”. Wskazano, jak ważne jest umiejętne ilościowe przedstawienie uzyskanych własnych wyników oraz rezultatów badań o tematyce identycznej lub zbliżonej, wykonanych przez innych autorów. Kolejnym elementem składowym artykułu − jednym z najważniejszych, jest punkt zatytułowany „Dyskusja wyników”. Jeśli autor decyduje się na łączne przedstawienie w jednym punkcie analizy i dyskusji wyników, to po analizie ilościowej powinien dokonać analizy jakościowej według omówionych zasad. Konstrukcja punktu „Dyskusja wyników”, uważanego za najistotniejszą część artykułu, wymaga uprzedniego przygotowania. W praktyce pomocniczo wykorzystuje się w tym celu mapy klastrów, drzewo problemowe lub inne struktury organizacji. Konieczne jest logiczne uporządkowanie przemyśleń, bazujące na pojedynczych wynikach badań lub ich sekwencji. Autor powinien wskazać, jak uzyskane przez niego wyniki mają się do wyników otrzymanych przez innych badaczy, powinien określić, czy są one zbliżone, czy też występują między nimi różnice. Następnie bardzo cenne jest ustosunkowanie się do przyjętych opinii na omawiany temat, do tego, czy wyniki własne i innych autorów je potwierdzają lub też nie i dlaczego. Należy również określić, czy można, na bazie własnych wyników, zaproponować nowe wyjaśnienie rozpatrywanego zjawiska lub problemu. W dyskusji wyników powinna się znaleźć odpowiedź na analizowane pytania badawcze, postawione przez autora we wstępie, a także wytłumaczenie, jak wyniki potwierdzają te odpowiedzi i jak wpasowują się one w aktualny stan wiedzy na analizowany temat. W tej części artykułu powinna też być zawarta argumentacja przemawiająca za przyjęciem lub odrzuceniem hipotezy przyjętej we wstępie. Przedyskutowanie wyników własnych z wynikami innych autorów, próba interpretacji i wyjaśnienia stwierdzonych rozbieżności, sprzecznych wyników, obrona własnego stanowiska w kontekście postawionych pytań powinny stanowić wartość dodaną pracy. Istotne jest, aby unikać powtórzenia treści z poprzedniego punktu (tj. punktu zatytułowanego „Analiza wyników”). Jednakże, dokonując odpowiedzi na postawione pytania, należy poprzeć je uzyskanymi wynikami, odsyłając czytelnika do umieszczonych w tekście tabel lub rysunków. Dyskusja wyników powinna być napisana w formie zwięzłej; powinna być krótka i konkretna. Nie do przecenienia jest sekwencjonowanie informacji, tj. przedstawienie odpowiedzi dotyczącej zapytania problemowego, następnie przedstawienie stosownych wyników własnych je popierających, a także powołanie się na publikacje innych autorów. Znaczenie tego punktu jest bardzo duże, bo wskazuje na dojrzałość autora w podjęciu właściwie zaplanowanego eksperymentu, na jego umiejętności interpretacji wyników, przedstawienia własnych opinii, jak też właściwego przedyskutowania wyników własnych z wynikami innych autorów. Cenne jest też wskazanie ograniczeń i ewentualnych słabych punktów w publikacji w kontekście konieczności przeprowadzenia dalszych badań w celu ich wyjaśnienia. Prawidłowo zaprezentowana dyskusja wyników jest punktem wyjścia do napisania wniosków z pracy. Te, przedstawione w odpowiedniej hierarchii, nie mogą stanowić powtórzenia wyników badań własnych. Powinny być ich uogólnieniem, wskazaniem na istotne kwestie z nich wynikające, potwierdzeniem dotychczasowej wiedzy na dany temat. Należy w nich również wskazać na zagadnienia wymagające weryfikacji i/lub kontynuacji badań. Czytelnik powinien bowiem otrzymać jasną informację o tym, czego ważnego może się z treści artykułu dowiedzieć i jakie kwestie w nim zawarte mają charakter spekulatywny. Ważne jest też wyjaśnienie przez autora, na czym polega oryginalność podjętego przez niego problemu badawczego oraz uzyskanych wyników. W podsumowaniu badacz powinien się ustosunkować do postawionej hipotezy z zaznaczeniem, co przemawia za jej przyjęciem lub odrzuceniem. Rezultatem analizy jakościowej powinno być nakreślenie zadań do zrealizowania w kolejnych badaniach, mających na celu potwierdzenie hipotez badawczych. W dyskusji wyników nie powinno też zabraknąć cytowań autorów z literatury zarówno zagranicznej, jak i krajowej, w tym cytowanej w naszym kwartalniku NIT. Autorzy pracujący nad publikacją naukową powinni mieć świadomość konieczności zachowania spójności tematu pracy, celu, postawionej hipotezy, uzyskanych wyników i dyskusji tych wyników z wnioskami pracy. Elementy te muszą stanowić logiczną całość. Ponadto cenne jest wskazanie, czy przeprowadzone przez nich badania oraz uzyskane wyniki wymagają dalszych analiz, z podkreśleniem wagi naukowej przeprowadzonych badań i ewentualnie potrzeby ich kontynuacji dla nauki i praktyki przemysłowej.

W prezentowanym kwartalniku NIT 2(17) zamieszczono siedem artykułów nauko-wych. Problematyka zeszytu jest bardzo szeroka – od nanocebulek, poprzez błędy żywieniowe młodzieży, pakowanie mięsa drobiowego w modyfikowanej atmosfe¬rze, zastosowanie antocyjanów i właściwości, otrzymywanie i zastosowanie hemi¬celulaz, po suszenie ziół i przypraw. Pomimo okresu urlopowego Redakcja NIT nie potrafi zupełnie zapomnieć o swoich czytelnikach, autorach prac oraz recenzentach. Ze swojej strony staramy się, aby wymagania redakcyjne względem publikacji zamieszczanych w NIT były zbieżne z zasadami przyjętymi w innych polskich i zagranicznych czasopismach. Dlatego prosimy Autorów oraz Recenzentów o baczne śledzenie „Wskazówek dla autorów” zamieszczonych na stronie internetowej Wydawnictwa UE; staramy się je doskonalić, a zatem będą się tam pojawiać informacje o ewentualnych zmianach. Redaktor Naczelny NIT prof. dr hab. inż. Tomasz Lesiów